Земјите од Западен Балкан се преправаа дека ќе спроведат реформи за да ги исполнат условите за напредок кон членството во ЕУ, а ЕУ се преправа да ги признае, пишува познатиот дописник од Брисел, Августин Палокај, добар познавач на состојбите во ЕУ. Всушност ова наликува како воена вежба на бившата југословенска армија ЈНА – ние ѓоа напаѓаме, а тие ѓоа се бранат.

Според Палокај, токму вака може да се опише моменталната состојба на процесот на проширување што практично влезе во ќор-сокакот. Некои земји на ЕУ, пред сè Холандија и Франција, најверојатно ќе кажат дека повеќе нема проширување, но, тоа не може, бидејќи тие знаат дека таква порака може да предизвика нови тензии во земјите од Западен Балкан, каде што во иднина е во ЕУ е она што тие имаат заедничко, без разлика колку е она што тие го нарекуваат “европска перспектива”.

„Она што се случуваше во последниве денови за донесување на заклучоци за процесот на проширување на состанокот на Советот за општи работи е најдобриот пример за тоа како проширувањето е непожелна тема. Дипломатите усвоија текст со кој го отфрлија предлогот за отворање на преговорите со Македонија и Албанија, но, сепак, тоа да не се толкува како одбивање. Така, мајсторите на јазичните акробации, како што е ЕУ, имаа задача да им ја покажат на јавноста дека НЕ ​​е можно и дека може да се сфати како ДА“, пишува Палокај.

Според него, „ЕУ не е искрена за проширувањето и би било подобро да престанат да се преправаат“.

„Германија е малку отворена за продолжување на процесот, но откако Ангела Меркел ја напушти владата, работите можеа да се променат во таа земја, бидејќи таму нема многу пријатели. И повеќе од 60 проценти од германските граѓани, како во Франција, веќе се противат на приемот на нови земји во членство во ЕУ.

Од друга страна, лидерите на земјите од Западен Балкан, од кои некои се речиси доживотно лидери, не толку многу се грижат за некоја вистинска “европска иднина”, да не зборуваме за исполнување на условите во борбата против корупцијата, организираниот криминал, непотизам, да ги осудат воените криминал и деполитизација на судството… Франција, Германија и Холандија можат да имаат спротивни планови, понатаму да го успорат процесот или да изнајдат некоја алтернатива за оние земји што не би значело полноправно членство“, смета Палокај.