Бугарската интелектуална елита со сопствена Декларација се спротивставува на „Рамковната позиција“, односно условите кои бугарската Влада ги бара од нашата земја.

На Декларацијата во која се објаснува зошто „Рамковната позиција“ оди предалеку со барањата се потпишани и Бугари и Македонци.

Со Декларацијата се повикува на јакнење на соживотот и соработката помеѓу двете земји. Се предлага враќање на старата практика на збратимување на градовите, емитување на бугарски телевизии во Македонија и македонски телевизии во Бугарија, градење на патишта меѓу државите и конечно градење на Коридорот 8 од кој корист ќе имаат и Албанија, Македонија и Бугарија.

Потписниците на Декларацијата изразуваат загриженост дека со „Рамковната позиција“ може да се потресе добрососедството кое почна да се гради пред нешто повеќе од две години.

Во продолжение дел од Декларацијата:

Ние, граѓаните на Република Бугарија и Република Македонија, без разлика на политички предрасуди и национален идентитет, бугарски граѓани потомци на семејства со корен од Македонија,

Ние го изразуваме нашето разочарување и длабока тревога од огласената рамка на бугарската Влада за преговорите на Република Северна Македонија за идно членство во Европската унија. Ние го сметаме ова потсетување на јазикот на националкомунизмот за апсолутно неприфатлив.

Ние ги читаме како разумни условите за забрзување на работата на мешаниот комитет за историски и образовни прашања и да постигнеме побрзи резултати од него, и за поголем јавен одговор од неговата работа. Ние мислиме дека е навистина соодветно да се спроведе договореното во различни информативни таблички со историски фокус, во учењето програми на училишни дисциплини, во споменици, евиденција, гробишта итн., како и во говори и коментари на државници, политички фигури и медиумите поврзани со покривањето на историските настани.

Воедно, не можеме да не констатираме дека целокупниот тон на таканаречената Рамковна позиција за Република Македонија е недозволива. Во неа се содржани голем број вознемирувачки и проблематични барања. Во прашање е, во ова неколку пати и како црвена нишка, однапред и тешко да се научи од научна перспектива, контроверзно фундаментално разбирање на ” нашата заедничка историја до 1944 година, во неколку наврати се смета за историја на само еден народ -“Бугарскиот народ”. Во пракса, македонската земја инсистира да ја препише претходната бугарска историја до оваа година. Всушност, денешна Бугарија и денешната Северна Македонија се еднакви потомци на векови старата култура и цивилизација. Поради ова го осудуваме често користеното “кражба на историја” од некои националисти од двете страни.

Рамковната позиција содржи во себе и наивно сфаќање дека идентитетот на сите историски личности има лесни и едноставни одговори од денешната перспектива, затоа го става прашањето “или Бугарин-или Македонец”.

Исто така содржи и еден дискриминаторски во однос на македонскиот услов за млади. Тоа е поврзано со инсистирањето релевантни ” историски и книжевни извори на XIX век. и ХХ век, паралелно со адаптираните текстови, да се претстават и изучуваат и во јазичната норма во која се оригинално напишани. Со оглед на зададените хронолошки рамки, во случајот не е загрижувачки дека учениците во Бугарија и Македонија ќе се запознаени со оригиналните историски извори. Тоа е само за една од двете земји со повеќе далечни цели.

Во Рамковната позиција содржи дефинитивен услов поврзан со периодот 1941-1944 година, без тоа сè уште да биде подложен на сериозна научна анализа која оди надвор од самата идеологизираните бугарска и македонска (поранешна југословенска комунистичка) и историографска гледна точка.“

Потпишале:

Атанас Шарков, ИТ специјалист

Николај Василев, политолог

Кирил Чуканов, историчар

Даниел Пангев, економист

Димитар Атанасов, историчар

Стефан Дечев, историчар,

Васко Мише Цветковски, професор и менаџер на ЕЗП

Огњан Минчев, политолог

Борјан Јовановски, новинар

Предраг Терзиоски, воздухопловен експерт

Емил Георгиев, адвокат

Роберто Трајковски, историчар

Ивајло Георгиев, психолог

Драган Зајковски, историчар

Ѓоко Трајкоски- електротехнички инженер

Др. Васил Попов

Димитар Бечев, политолог

Александар Кјосев, културолог

Николај Стојменов (Јероѓакон Донат), свештеник, БПЦ

Константин Мишев, новинар

Николај Ненчев, политичар, поранешен министер за одбрана

Јулија Златкова, историчар

Радан Канев, политичар, пратеник во Европскиот Парламент

Лјчезар Р. Атанасов, менаџер на проекти

Александар Кавазов, инженер

Григориј Мицик, математичар

Грацијан Колев, музичар

Петар Анев, кино-работник

Светла Димитров, учител

Љубомир Христов, директор на училиште

Красимира Хаџикосева, филолог

Ѓорѓи Цветков, предавач

Нели Филипова, адвокат

Димитар Минчев, воен историчар

Марија Ненова, инженер

Иван Иванов – студент

Стефан Ангелов, адвокат

Манол Глишев, поет

Христо Анастасов, политолог

Светла Георгиева, економист

Стефан Димитров, пензионер

Ѓорѓи Даскалов, новинар

Розета Даскалова-историчар

Филип Ц. Филипов, историчар, музичар

Иван Берн, социолог

Кета Мирчева, историчар

Јанко Иванов, инженер

Лилија Стојчева, земјоделски производител

Бојко Христов, инженер

Јасна Николова, историчар

Јулијана Методиева, новинарка

Момчил Дојчев, политолог