Поранешниот министер за надворешни работи и вицепремиер за европски прашања, Никола Димитров денеска се огласи по изјавата на претседателот Стево Пендаровски за францускиот предлог и рече дека греши во клучен историски момент.

Во објава на Фејсбук Димитров му бараше грешки на Пендаровски теза по теза.

За тврдењето на Пендаровски дека Бугарија и досега и со и без предлогот ќе можела да нѐ блокира Димитров го цитира аналитичарот Едвард Џозеф со кого сосема се согласува: „Ќе ви ја кажам разликата. Ова е многу важно прашање и ќе бидам многу јасен во одговорот. Кога Бугарија сега блокира, вака, тие се изолирани. Изолирана е. Во ЕУ. Можат да продолжат да блокираат, ама се изолирани.

Со францускиот предлог – тие веќе не се изолирани, Албанија е слободна да си оди напред, а Северна Македонија е таа што е изолирана и Бугарија ќе си продолжи да блокира. Што е подобро за вас? Да ве блокираат изолирани или неизолирани? Одговорот е многу јасен“.

Втората теза на претседателот е „Да донесеме дома документ каде ќе се обврземе дека ако Бугарија или која било друга земја членка повторно го оспорува македонскиот јазик и идентитет ќе ги прекинеме преговорите.

Бугарија преку Собранието и болдирано: “… ништо во пристапниот процес на Северна Македонија кон ЕУ не може да се толкува како признавање на постоењето на „македонскиот јазик” (во наводници) од страна на Бугарија.”

Во воведната изјава на ЕУ, значи на ЕУ како европска позиција ќе стои ОВА: “Во однос на преводот на европското законодавство на македонски, ЕУ ги забележи унилатералните декларации на Бугарија и на Северна Македонија за македонскиот јазик”.

„Е сега, дали овие реченици можеби ги разбирате како откажување од негирањето на македонскиот јазик?

Па Бугарија и СЕГА го негира постоењето на македонскиот јазик и ни го пишува во наводници. Па токму согласно тезата на Пендаровски, треба и сега да ги прекинеме преговорите, односно воопшто да не ги почнуваме под овие длабоко антиевропски услови“, пишува Димитров.

Третата теза со која што не се согласува е дека „предлогот е нов бидејќи така кажал Макрон“.

Ова беше клучниот аргумент зошто и тој го смета предлогот за нов. Оти така кажал Макрон (кој не кажа баш така). Подобро би било чесно да се анализираат корекциите во текстот, бидејќи веќе ги имаме.

Имено, се работи за две „разлики” во текстот: 1) иако првата политичка меѓувладина конференција ќе почне да ги отвора преговорите (претходно не беше така) фазата на отворање ќе заврши по внесувањето на Бугарите во Уставот (како и претходно); 2) зборовите „билатерални протоколи” по член 12 сега се „годишни извештаи и мерки за ефективна имплементација” по член 12 (една иста работа сега има поинаков назив, бидејќи токму протоколите од член 12 содржат годишни извештаи и мерки).

„Најголемата маана на предлогот е што ќе дојдеме до нова блокада но сега домашна, бидејќи нема 2/3 мнозинство за промена на Уставот“ е наредната теза на Пендаровски.

„Дали можеби ќе беше помудро да обезбедиме услови за 2/3 мнозинство, ако веќе преземаме таква обврска, преку вклучување на опозицијата и обид да се обезбедат условите за нивна поддршка?

Можеби тоа ќе беше барање Софија да го повлече негирањето на македонскиот јазик, односно да го прифати мнозинскиот македонски народ ако веќе бара измени на Преамбулата и влегување во сила на амандманот на крајот на процесот.

Вака свесно правиме непоправливи концесии, знаејќи дека ќе запреме веднаш на следниот чекор“, оценува Димитров.

Тој не се согласува ни со тезата „нема обврска за историските прашања и тие не влијаат на пристапниот процес“.

„Од предлог рамката, точки 55 и 56 ЦРНО НА БЕЛО: ЕК редовно ќе го информира Советот за напредокот на Северна Македонија во сите области во текот на преговорите, а посебно при презентирање на нацрт заедничките позиции на ЕУ. Комисијата ќе посвети посебно внимание на заложбите на Северна Македонија за добрососедски односи и регионална соработка како што е наведено во параграфот 5 (ќе погодите, овој параграф ги содржи двата договара и другиот назив на билатералните протоколи) и ќе ја информира меѓувладината конференција за нивна имплементација.

Советот ќе ја земе предвид оваа проценка при одлучувањето за следните чекори во преговорите за односните поглавја или кластери“.

Што значи сето ова? Софија е незадоволна од работата на комисијата на историчарите. Затоа и бара протоколи. Бидејќи сега работата на комисијата (и многу други барања на Бугарија, споменици и слично) е директно поврзана со напредокот во преговорите, дали и како ќе се движиме кон ЕУ апсолутно ќе зависи од прашањето дали Софија е задоволна од работата на историчарите.

Може ли да се договориме на минимум пристојност во оваа јавна дебата и демек консултации да не манипулираме барем за пишани работи?“, објаснува Димитров.

Во однос на тезата дека е „подобро да нѐ оценува Европската комисија и сите земји членки, отколку само Бугарија“ Домитров смета дека Бугарија не си ги прикрива намерите.

„Како дополнителна точка кога го усвои предлогот, бугарското Собрание порача: ‘Да се гарантира дека добрососедските односи остануваат хоризонтален критериум преку целиот пристапен процес на Северна Македонија и за нивната имплементација ќе известува Европската комисија (прво) до Советот (читај до земјите членки и пред се Бугарија) пред секоја меѓувладина конференција (каде седиме и ние).

Со други зборови, Бугарија нема никаква намера да го разлабави менгемето. Напротив. Сака да го види извештајот прво таа. А која земја членка ќе се интересира повеќе од Бугарија што се случува во комисијата на историчарите, Ирска?

Да се тврди дека надградувањето на бугарските барања во европски некако ни одговара е наивно и крајно неодговорно. Инаку, надлежниот еврокомесар за извештаите е Оливер Вархеји“, вели тој.

И на крајот за тезата дека „добрососедските односи отсекогаш биле дел од Копенхашките критериуми“, Димитров вели дека е елементарно незнаење.

„Добрососедските односи се дел од друг процес, Процесот за стабилизација и асоцијација. Токму затоа, во португалскиот предлог овие прашања беа ставени во тој процес, а не во пристапниот и меѓувладините конференции“, објаснува Димитров.