Случајот со последното убиство во Цетиње го отвори подзаборениот или прикриен случај со машките жители на ова гратче во Црна Гора. Уште во времето на поранешна Југославија, во седумдестите години еден од најпознатите психијатри во Црна Гора кој ја оценувал способноста на идните војници во ЈНА напишал наод дека речиси сите машки од Цетиње не се способни за служење за воен рок и оти боледуваат од хеберфренична шизофренија.
Сепак тајната служба во поранешна Југославија не му поверувала на овој доктор и како што раскажал пред смртта Јово Капиџиќ, тогашен шеф на УДБА, лекарот бил повикан на воен суд и дека дури бил физички малтретиран.
Сепак лекарот останал на својот став и само малкумина мажи од Цетиње биле повикувани на отслужување на воениот рок.
Што е хеберфренична шизофренија
Овој вид шизофренија е ментална болест која го оневозможува разликата помеѓу реалните и нереалните искуства или искуства, го попречува логичното размислување, нормалните емоционални искуства кон другите луѓе и го нарушува социјалното функционирање на пациентот. Кај шизофреничните нарушувања доаѓа до промена на одредени функции на мозокот. Последица на ова се промени во мислењето, набљудувањата и афективноста, глобално, промени во психата.
Околу еден процент од луѓето ќе развиваат шизофренија во текот на нивниот живот. Постои генетска предиспозиција за развој на болеста. Кај луѓето чиј родител или брат или сестра е болен, 10-15 проценти ќе го развијат нарушувањето. Кај децата чии двајца родители имаат шизофренија, 40 проценти од нив ќе ја развијат болеста. Стапката на ризик останува непроменета без разлика дали децата биле одгледувани од нивните родители или посвоени. Мажите се изложени на најголем ризик за развој на шизофренија на возраст од 15 до 35 години, со најголем ризик во нивните дваесетти.
Хебефреничната форма има ран почеток по пубертетот, се појавува на возраст од 15 до 25 години. Афективните промени се впечатливи. Се карактеризира со изразена регресија и дезинхибирано, неорганизирано, детско, неодговорно, закачено и бизарно однесување, како и склоност кон несоодветни шеги и преокупираност со филозофски теми.
Емоционалните реакции се несоодветни и променливи, често придружени со смеење и кикотење без очигледна причина, бизарни гримаси. Расположението е покачено и несоодветно, размислувањето е неорганизирано, а говорот е некохерентен. Постои тенденција кон социјална изолација.
Comments are closed for this post.