Живорад Милосављевиќ, попознат по прекарот Џепур, го шокираше светот во 1971 година кога тврдеше дека е татко на славниот Франц Бекенбауер.

Милосављевиќ, родум од село Секурич, во тогашната исповед за весникот „Темпо“ опширно зборуваше на оваа тема.

Како наредник во југословенската војска бев заробен од Германците во Кавадарци во април 1941 година. Бев пренесен преку Бугарија и Романија во логорот во Милберг, во близина на Лајпциг, каде што останав до падот на Третиот рајх. За моја среќа, мојот затвор го помина работејќи на околните имоти, па тоа многу ми ги олесни маките. Во мај 1945 година, бевме ослободени и ние затворениците во логорот и додека чекавме да се вратиме во татковината, шетавме по околните места. И така, еден ден, во гратчето Делиќ, запознав една девојка. Руса коса, зелени очи, средна висина, се викаше Хелга или Ана Бекенбауер, веќе не се ни сеќавам. Ми се допадна, и ми се допадна. Се забавувавме седум дена и нејзиниот татко, кој водеше кафана, предложи да се венчаме. Се согласив. На свадбата свиреа некои Италијанци, таму беше и мојот сонародник Љуба Павловиќ, единствено што јас на свадбата го кажав презимето Митровиќ а не Милосављевиќ, не знам зошто – велеше чичко Живадин.

По два месеци работа, руската војска го пречекала на улица и го врати назад во логорот. Никогаш повеќе не ја сретнал сопругата, која само неколку дена претходно му кажала дека е бремена. Во логорот му зеле сликите свадбата и бил депортиран во Југославија.

 

– Откако се вратив кај Секуриќ, тешко ми беше да ја напуштам бремената сопруга, но со текот на времето, обземен од разни проблеми, заборавив што се случи. Кон крајот на 1946 или почетокот на 1947 година во селото пристигнало писмо од Германија на име Живадин Митровиќ, но бидејќи такво лице немало, луѓето од локалната канцеларија го вратиле. Од тогаш помина многу. За жена ми немам слушнато ништо со години, но луѓето кои следат фудбал и ме познаваат велат дека овој Франц Бекенбауер многу личи на мене и дека некаде изјавил дека татко му е Југословен. Би сакал да се истражи, да се сретнам со него бидејќи немам други деца – ја заврши својата исповед Џепур Милосављевиќ.