Велат дека ниту една мајка не треба да го надживее својот син.Но таа судбина ја снајде мајката на Синиша Михајловиќ.Викторија беспомошно ја бакнуваше сликата на својот син пред да биде погребан.

Синиша беше многу врзан за мајката, особено по смртта на таткото. Таа често беше кај него во Рим иако и беше тешко што внуците не го говора српскиот јазик.