Поранешниот началник на Управата за криминалистичка полиција, Миле Новаковиќ ги расветлува околностите кои доведоа до убиството на премиерот Зоран Ѓинѓиќ и откри малку познати детали од истрагата што следеше по 12 март 2003 година. Тој имаше жестока расправија со телохранителот на Ѓинѓиќ Милан Веруовиќ.

Новаковиќ тврди дека дека Ѓинѓиќ немало да биде убиен доколку го чувал обезбедувањето на Слободан Милошевиќ и ги отфрлил тврдењата за наводен трет куршум.

Поранешниот телохранител на Ѓинѓиќ, Милан Веруовиќ, смета дека и по 18 години има потреба да се сокрие вистината за атентатот.

Тоа што целата приказна повторно се појавува во јавноста само покажува дека не сме дошле до вистината. Не ги третиравме како што треба доказите и сведоците. За да се дојде до вистината, потребно е на вистински начин да се протолкуваат исказите на сведоците и материјалните докази и да се реконструира атентатот. Само така можеме да ставиме крај на тој ден – изјави Веруовиќ за Телевизија Курир.

Поранешниот пратеник и функционер на ЛДП Зоран Остојиќ вели дека вистината е запишана во судските списи и дека веќе 18 години се прават напори за релативизирање на докажаните факти.

-Звездан Јовановиќ ја предводеше полицијата до Фрушка Гора и рече дека немаше да бидат фатени ако избирал луѓе. Тој се разликува од Легија и другите затоа што не се занимавал со криминал – рече Остојиќ.

Тој додава дека политичката заднина изостанала бидејќи не бил сослушан тогашниот претседател на СРЈ, Воислав Коштуница.

– Со помош на длабоката држава на Слободан Милошевиќ, Коштуница успеа да ја избегне одговорноста, бидејќи таканаречените патриоти му собраа потписи за да не сведочи пред обвинителот. Новаковиќ го раскажува она што го знаеме 18 години. Ова е последица на собирање потписи за амнестија на директниот извршител, а интересно е што капетанот Драган не собира петиција за Легијата. Третиот куршум го спомнаа некои сведоци, но не беше докажан – рече Остојиќ.

Веруовиќ бурно реагираше на неговите тврдења.

– На која основа го тврдите тоа? Што сакате да постигнете со тоа? Што знаете воопшто за 12 март – праша Веруовиќ.

Остојиќ одговори дека се пишувало во судските документи и дека е пронајдена и пушката од која пукал Јовановиќ.

– Зошто не донесоа пушка? Каде е погребана? Каде прочита дека Звездан Јовановиќ рекол дека пушката ќе биде музејска поставка? Водите харанга против мене 20 години. Го имате Миле Новаковиќ, кој една година работеше на Земунскиот клан и кој на 12 март влезе на седницата на Советот за национална безбедност и немаше поим кој го изврши атентатот. Потоа изјави дека јас и другите членови на обезбедувањето треба да бидеме сослушани за тие околности. Се сомнева и клевети затоа што требало да го разреши организираниот криминал. Капитулираше пред криминалот и падна под влијание на моќници кои профитираа – изјави поранешниот телохранител кој беше тешко повреден при атентатот.

Веруовиќ истакна дека не е задоволен од пресудата.

– Не дојдовме до вистината за принципите и мотивите. Тоа е причината што таа закопана вистина не може да опстане и затоа мора да никне. Луѓето кои немаат никаква врска со оваа постапка си ја раскажуваат својата приказна веќе 20 години. Наместо да бидат одговорни за атентатот, полициските организации бараат изговори со тоа што ја префрлаат топката на мене и на некоја политика – рече Веруовиќ и нагласи дека обезбедувањето на Зоран Ѓинѓиќ можело и требало да биде поинакво.