Многу луѓе кои имале искуство блиску до смрт го опишуваат како чувство на стравопочит или блаженство, како и неволно враќање во нивните тела.

Во последните часови пред очекуваната природна смрт, многу луѓе влегуваат во период на нереакција кога веќе не реагираат на надворешната средина.

Тие велат дека „мозокот што умира реагира на звучни стимули дури и за време на несвесната состојба и дека слухот е последното сетило кое влегува во процесот на умирање

Многу луѓе кои имале блиску смртни искуства го опишуваат како чувство на стравопочит или блаженство, како и како неволно враќање во нивните тела.

Д-р. Џил Болте Тејлор, американски научник за мозокот, го опиша сопственото искуство по претрпениот мозочен удар во нејзината книга „Мојот удар на увид“.

Таа вели дека била восхитена бидејќи починала откако крварењето на левата хемисфера на нејзиниот мозок се раширило толку брзо што било со големина на тупаница по четири часа.

– Влегов и излегов од свеста со десниот мозок. Кога пристигнав во болница, крварењето беше со големина колку тупаница во мојата лева хемисфера. Утрото влегов во некаква блажена еуфорија, свеста за мојата десна страна од мозокот. И тогаш би се вратил и би ги разгледал деталите за тоа како да си помогнам –