Кога на 5 март 1953 година почина лидерот на СССР, Јосиф Сталин, во неговата канцеларија беше пронајдено писмо напишано од југословенскиот лидер Јосип Броз Тито. Двајцата водачи беа лути непријатели откако Тито ја искористи Втората светска војна како можност да предизвика револуција и да ја направи Југославија независна од советското влијание.

Комбинацијата на гордост, страв и љубомора го поттикна Сталин да се обиде да го убие Тито – а во годините по војната беа направени дури 22 обиди за атентат. Во писмото на Тито во канцеларијата на Сталин пишуваше:

Престанете да испраќате луѓе да ме убијат. Веќе фативме пет од нив, едниот со бомба, а другиот со пушка… Ако не престанете да испраќате убијци, едниот ќе го испратам во Москва, а другиот нема да морам да го испратам“

Историчарот Јоже Пирјавец во својата книга презентира претежно индиректни докази кои ја поддржуваат теоријата за труење. Најважно, сепак, тој ги користеше архивите на поранешна Југославија што многу историчари ги игнорираа. Тој сугерира дека Тито знаел дека Сталин нема да запре додека обидот за атентат на крајот не биде успешен.