Денешниот празник на Светите браќа Кирил и Методиј власта го прославува скромно. Заладените односи со Бугарија и повремениот излив на патриотизам од страна на Ковачевски за однесувањето на Бугарија кон нивната „Северна“ и извинувањето на Османи не остават простор дека власта ќе се однесува поинаку кон словенските просветители кои власта во Софија си ги присвои за бугарски.
Годинава во Рим е претседателот на Собранието Талат Џафери кој најави дека со бугарска делегација ќе положат цвеќе во базиликата „Санта Марија Маџоре“ каде што се наоѓа спомен плочата на македонски јазик во чест на Св.Кирил.
Професорот Митко Панов во интервјуто за „Република“ нагласува оти е очигледна намерата на Бугарија за присвојување на Кирил и Методиј.
Тоа доаѓа до израз во 19-от век кога под влијание на Русија и градењето на проектот Голема Бугарија ја инкорпорира историјата за Кирил и Методиј претставувајќи ја како дел од тој наратив и да се оправда тој проект а со цел да се инкорпорира Македонија во таа Голема Бугарија. Самите руски автори во тоа време говореле дека азбуката потекнува од Македонија и е создадена врз основа на говорот на македонките Словени во околинта на Солун. Методиј дури и работел на заштита на пограничните области од нападите од Бугарија. Кирил и Методиј немаат ништо заедничко со Бугарија, ниту ја посетиле ниту имале некаква реакција со бугарската држава.Нивната дејност била насочена наспроти бугарската држава а во тоа време бугарските владетели биле и пагани.Така што христијанизацијата на Кирил и Методиј и словенската азбука биле во функција на обединување на словенскиот свет во контекст на обезбедување рамноправност на Словените со другите народи -објаснува историчарот.
Што договорија историчарите за Кирил и Методиј
Мисионерското дело на Светите браќа Кирил и Методиј ги поставува основите на
христијанската култура и духовност на словенските народи. Прифаќањето и ширењето на писменоста и преводите на богослужбените книги им овозможува на словенските народи да се запознаат со христијанското учење на разбирлив јазик. Делото на Св. Кирил и Методиј е сочувано и развивано во книжевните центри Преслав и Охрид, кои тогаш се наоѓале на територијата на средновековната бугарска држава, каде што нивните ученици наоѓаат услови за работа. Тоа дава суштествена основа на современите држави Република С.Македонија и Република Бугарија заеднички да го одбележуваат денот на Св.Кирил и Методиј.Бурните културни процеси, кои започнуваат во текот на 19. век, наоѓаат израз и возасилениот интерес кон животот и делото на Св. Кирил и Методиј. Во средината на 19. век сеќавањето за Св. Кирил и Методиј станува дел од светската културна традиција, а денот на нивниот црковен празник започнува да се одбележува во училиштата. За првпат тоа се случува во Пловдив во 1851 година. Процесот на духовно будење и еманципација наоѓа израз во сеприсутното одбележување на празникот во многу училишта на територијата на современа Република С.Македонија и Република Бугарија. Следствено, делото на Св. Кирил и Методиј и нивните ученици започнува да се одбележува и во други словенски земји, а нивниот придонес за европската цивилизација е признат и од Католичката црква, која ги прогласи за заштитници на Европа.До сега кажаното дава основа и ги задолжува двете држави со одговорност за зачувување на сеќавањето за делото на Св. Кирил и Методиј и нивните ученици преку годишни заеднички чествувања.
Comments are closed for this post.