Американскиот медиум „Тownhall“ посвети напис на истрагите што администрацијата на Трамп ги спроведува во Американската агенција за меѓународен развој (УСАИД), затоа како се трошеле парите на американските даночни обврзници низ годините.
Според медиумoт, истрагите откриле дека милијардерот Џорџ Сорос користел пари на УСАИД за финансирање на „Шарената револуција“ во Македонија во 2016 година против тогашниот премиер Никола Груевски преку невладини организации.
Во написот се споменува и фактот дека Сорос, под покровителство на УСАИД, го подготвил Стратешкиот документ за реформи во правосудството, кој, според американските медиуми, имал за цел да ѝ даде на социјалистичката влада поголема контрола врз судството.
Исто така, објавено е дека истрагите откриле дека американскиот Стејт департмент ѝ дозволил на организацијата „Отворено општество“ на Сорос директно да придонесе во процесот на ревизија на грантот и начинот на распределба на средствата од американските даночни обврзници во Албанија.
Демократскиот мега-донатор Џорџ Сорос, водечки финансиер на институционалната левица во Америка, користел исплати од Агенцијата на САД за меѓународен развој (УСАИД) за финансирање на обоените револуциинаБалканот, споредамериканскитеиследници.
УСАИД им обезбеди на неколку групи на Сорос милиони американски даночни долари кои наводно биле наменети за поттикнување социјални немири на Балкаoт, вклучително и заеднички напори за дестабилизација на демократски избраната македонска централно-десничарска влада и на крајот нејзино соборување, пишува медиумот.
Според „Тownhall“, Македонија е генерално конзервативна земја со рамен данок од 10 проценти, еден од најниските во цела Европа, и десничарска владејачка партија (ВМРО-ДПМНЕ), чиј табор победи на парламентарните избори во 2024 година со убедлива победа против актуелната „проевропска коалиција“. Со население од само 1,8 милиони жители, оваа земја без излез на море се најде во центарот на миграциската криза во Европа која избувна во 2015 година. За да го спречи приливот на илегални имигранти што доаѓаа од Блискиот Исток и Африка, Македонија изгради ограда од бодликава жица долж грчката граница, по моделот на унгарската бариера.

Сорос, поборник за отворени граници кој ја охрабрува масовна миграција, околу ова време го критикуваше унгарскиот премиер Виктор Орбан за приоритет на националната безбедност наместо засолниште на странски државјани, потсетува медиумот.
Нашиот план ја третира заштитата на бегалците како цел, а националните граници како пречка, велеше Сорос.
Во 2016 година, УСАИД му додели на Македонското здружение на млади правници (МЗМП), добитник на Соросови долари, околу 345.000 американски долари грантови за „заштита на човековите права на мигрантите и бегалците.
Според кварталниот теренски извештај, „овозможен со дарежливата поддршка на американскиот народ преку Агенцијата на САД за меѓународен развој (УСАИД), МЗМП обезбеди правна помош на повеќе од 450 мигранти во Македонија од имплементацијата на програмата. Двегодишниот проект за заштита на човековите права на мигрантите и бегалците опфати и „вечери на раскажување приказни“ и работилници за уметничка терапија каде имигрантите кои илегално престојуваат во Македонија создаваат занаети. Како дел од проектот, УСАИД го отвори „Хуманитарниот уметнички базар“ за да се прикаже илегалната работа.
Ова беше над 600.000 американски долари што УСАИД ги предаде на МЗМП за специјалниот проект за заштита на човековите права од 2014 до 2017 година.
Според документот за одбележување на 25-годишнината од операцијата на Сорос во Македонија, МЗМП потпишала меморандум за соработка со МВР за да добие пристап до затворените институции, како што е притворот за странци кои „нерегуларно влегле“ во Македонија. За дополнително да го олесни движењето на мигрантите, МЗМП јавно изврши притисок врз Македонски железници да се откаже од превозот на бегалците.
Со помош на УСАИД, Сорос истовремено беше вклучен во шарената револуција во Македонија во 2016 година, според истражувачот Мет Палумбо, автор на „Човекот зад завесата: внатре во тајната мрежа на Џорџ Сорос“.
Парите на УСАИД течеа преку средствата за финансирање поврзани со Сорос и ќе одат во врска на невладини организации (НВО) со образложение дека наводно дејствувале како пиони „во служба на неговите политики“.
Македонците го усвоија терминот „соросоиди“ за да ги опишат неговите невладини актери на терен, на разочарување на соросовосимпатичните медиуми.
Активистка по име Јасмина Голубовска, оперативец на една од овие невладини организации, „Легис“ поврзана со Сорос, стана заштитно лице на шарената револуција во Македонија кога го засади бакнежот обоен со кармин на штитот на полицаецот за немири. Откако се појави како „икона“ на востанија, Голубовска влезе во медиумски круг и ги објави своите намери: да ја урне власта, а потоа „да почне одново“.
Невладините организации како „Легис“ беа пешадијата, а таквите активисти поддржани од Сорос бесрамно дејствуваа врз неа, носејќи маици кои очигледно себеси се нарекуваа „армија на Сорос“, потсетува медиумот.
Еден од најгласните револуционери, Павле Богоевски, кој заврши како пратеник во македонскиот парламент, беше фотографиран среде протестот како фрла проектили облечен во кошула „Војска на Сорос“.
Богоевски, активист на друго емигрантско движење поддржано од Сорос, Хелсиншкиот комитет за човекови права во Република Македонија, кој доби грант од 300.000 американски долари на УСАИД во 2016 година за проект за вклучување на ЛГБТИ, беше обвинет за „учество во толпа“, за уништување на владиниот имот.
Унгарскиот медиум „Átlátszó“, корисник на Сорос и невладина организација со седиште во Будимпешта, тврдеше дека Богоевски и неговите пријатели само на шега ја носеле облеката како одговор на критичарите кои ги нарекувале платеници на Сорос.
Борјан Јовановски, новинар на НОВА ТВ, медиумска компанија финансирана од УСАИД, исто така објавифотографии на кои е облечен во истата маица „Армијата на Сорос“. Во 2010-тите, логото на УСАИД се појави во завршните зборови на крајот од емисијата на Јовановски на ТВ НОВА.
Во интервју во 2017 година за „Република“, неделен политички магазин во Македонија, поранешниот македонски премиер Никола Груевски рече дека Сорос имал „одлучувачко влијание“ врз политиката на неговата земја преку монопол во НВО.
Ако им треба таканаречена „Шарена револуција“, тогаш тоа го прават преку невладини организации со пари“, се пожали Груевски, тогашен лидер на конзервативната партија ВМРО-ДПМНЕ во земјата до неговата оставка, која ја донесе обоената револуција во 2016 година.
Сорос ги претвори НВО во Македонија во модерна армија, изјави Груевски за „Република“.
Во оваа културна војна што се води против наводниот непријател, објасни поранешниот премиер, „медиумите во сопственост на Сорос“ ќе ги пцујат своите политички противници и ќе создадат „мноштво наводни скандали во твое име“ како начин да го поколебаат јавното мислење.
Како што истакна Груевски, секоја опозиција била дочекана со презир. Лаура Силбер, шефица за комуникации на Фондацијата Отворено општество, наводно, ги осуди „нелибералните влади“ на Балканот за спротивставување на НВО на Сорос.
Под превезот на „демократска реформа“, овие запчаници на соросовата машина за културен империјализам, партнер на УСАИД, организираа младински движења, создадоа влијателни медиуми и координираа широки, честопати насилни, улични протести.
Според евиденцијата за грантови, во 2016 година, УСАИД додели договор во вредност од 9,5 милиони долари на Институтот за управување со Исток-Запад (EWMI), непрофитна организација финансирана од Сорос, која се фокусира на „реструктуирањето“ на поранешните советски држави во Централна и Источна Европа.
EWMI ја спроведе оваа мултимилионска програма, позната како Проект на УСАИД за граѓанско ангажирање (ЦЕП), во партнерство со Фондацијата Отворено општество–Македонија (ОСФ), локална скопска филијала на широката мрежа на Фондации Отворено општество, основана од Сорос.
Преку седумгодишниот проект, кој се фокусираше на градење „мултиетничка демократија вкоренета во почит и заштита за сите“, УСАИД Македонија се обиде да го зголеми „ангажманот на младите“ во политичкиот процес. Според билтенот на EWMI спонзориран од УСАИД, кој го документира напредокот на Проектот за граѓанско ангажирање, програмата дистрибуирала грантови за брз одговор за „образование на гласачите“ пред референдумот за промена на името во 2018 година, кој на крајот го отвори патот за членство во Организацијата на Северноатлантскиот договор (НАТО). За да се допре до „маргинализираните“ гласачи, добитниците на грантови ги вклучија Здружението за промоција и развој на инклузивно општество (ИНКЛУЗИВА) и Унијата „Национален совет за родова еднаквост“.
Решавањето на долгогодишниот спор со Грција беше услов за прием во НАТО. Грција остана цврста во блокирањето на членството на Македонија и почетокот на преговорите за членство во ЕУ, доколку Македонија не го смени името, што од двете страни се гледа како прашање на национален идентитет.
Промената на името и нејзините импликации беа толку непопуларни што Институтот за демократија „Социетас Цивилис-Скопје“, финансиран од Сорос, партнер за истражување на политиките на Фондацијата Отворено општество, нарача контрадикторни анкети, благодарение на УСАИД, тврдејќи дека само 33 отсто од Македонците биле категорично против компромиси со Грција за името на Македонија.
Меѓутоа, кога се одржа референдум за ова прашање, многу Македонци го бојкотираа, а излезноста на гласачите не успеа да го достигне прагот од 50 проценти потребен за потврдување на резултатите. Конзервативците прогласија победа откако предлогот требаше да биде отфрлен поради слабата излезност. Но, бидејќи беше необврзувачка, владејачката либерална влада изјави дека барањето за учество е ирелевантно и сепак продолжи со преименување на поранешната југословенска република, сега „Cеверна Македонија“.
Што се однесува до изведувачот на УСАИД, Институтот за менаџмент Исток-Запад, тој е длабоко испреплетен со финансиите на Сорос. Сега избришаниот финансиски извештај од 2011 година вели дека EWMI добила „заеми до 1.000.000 американски долари“ од Фондот за економски развој на Сорос.
Основан во 1988 година, Институтот за менаџмент Исток-Запад веќе започна со работа една година пред падот на Берлинскиот ѕид, настојувајќи да „изгради инфраструктура и институции на отворено општество“ во постсоветските општества во транзиција.
Сорос виде дека неговата и глобалистичката агенда на EWMI се усогласени. Како што забележува InfluenceWatch, во белата книга од 1991 година со наслов „Потписот на демократијата“, Сорос напиша за финансирање мрежа на фондации за поддршка на новите нации во распадот на Советскиот Сојуз, каде што ќе ги поддржи неговите преферирани системи на владеење. Сорос конкретно откри во оваа статија за „Демократската реформа меѓу Советите“ дека може да „замисли“ новоформираниот Институт за управување со Исток-Запад да стане „постојана институција“.
Според веб-страницата на УСАИД, помеѓу 2012 и 2016 година, како дел од Проектот на УСАИД за граѓанско општество (ЦСП), програма која промовира „демократски реформи“, над 4,8 милиони американски долари во даночни долари биле распределени и на македонскиот огранок на Фондацијата Отворено општество, „Имплементатор“ на иницијативата.
„Работиме на поттикнување општество кое е толерантно, демократско, интегрирано со Европа и составено од информирани и образовани граѓани“, велат од Фондацијата Отворено општество – Македонија.
Фондацијата, која врши квартален мониторинг на напорите за членство на Македонија, на сличен начин ги турка политиките што би го забрзале влезот на малата балканска земја во Европската унија, и покрај постојаниот 10-годишен пад на поддршката на граѓаните за интеграција во ЕУ и зголемениот евроскептицизам кај етничките Македонци, според анкетите.
Како EWMI, ФООМ брзо отвори продавница само една година откако Македонија се осамостои во 1991 година од комунистичка Југославија.
Помеѓу другите цели, самиот проект на УСАИД создаде „Училиште за активно граѓанство“ кое „ги оплодува акции од грасрут“ и ги обучува младите Македонци за „онлајн активизам“, употреба на „нови медиумски алатки“ и „убедлива аргументација“.
Во меѓувреме, Judicial Watch ги следеше парите.
Во април 2017 година, владиниот надзорник поднесе тужба против Стејт департментот на САД и УСАИД, откако и двајцата не одговорија на барањето на Законот за слобода на информации (ЗДИ) со барање записи во врска со грантови, овластувања за плаќање и комуникации помеѓу официјалните претставници на САД и сите подружници поврзани со Фондацијата Отворено општество.
Judicial Watch, исто така, побара одговорна евиденција за пораките испратени од назначениот од Обама Џес Л. Бејли, поранешен амбасадор на САД во Македонија, како и документи поврзани со политичките активности на македонското крило на Фондацијата Отворено општество.
Овие наводни трансакции претходно беа под лупа на Конгресот. Во писмото до Бејли од јануари 2017 година, сенаторот Мајк Ли (Р-УТ) побара одговори во врска со распределбата на странската помош на САД за Македонија и дали парите на американските даночни обврзници се користат за финансирање на проектите на Сорос таму.
„За жал, добив веродостојни извештаи дека, во изминатите неколку години, мисијата на САД во Македонија активно се меша во партиската политика на Македонија, како и во обликувањето на нејзината медиумска средина и граѓанското општество, често фаворизирајќи групи од едно политичко убедување пред друго“, напиша Ли. „Сметам дека овие извештаи се обесхрабрувачки и, доколку се вистинити, многу проблематични.
Предупредувајќи против „идеолошкиот империјализам и мешањето во природниот, демократски развој на Македонија“, Ли повика оваа млада нација да продолжи да се развива „со што е можно помало надворешно политичко влијание“, особено кога македонските претставници преговараа за нова влада по нивните парламентарни избори во 2016 година.
Републиканците во Претставничкиот дом, исто така, известија дека слушнале за влијанието на американската амбасада врз исходот од македонските избори, велејќи дека ова мешање „силно ги фаворизира“ левичарските партии во пресрет на денот на изборите и за време на постизборниот преговарачки процес.
Други републикански сенатори се приклучија на повиците на Ли да истражат дали парите на американските даночни обврзници се користат за да се импресионираат левичарските политики на суверените нации, без оглед на нивната желба за самоопределување.
Ли подоцна истакна дека странските лидери го контактирале со извештаи дека американските дипломати играат политички фаворизирање, со што ги маргинализираат умерените и конзервативците во лидерски улоги, и дека средствата на УСАИД се користат за поддршка на „екстремистичките“, „понекогаш насилните“ политички активисти.
Персоналот на Ли се сретна со македонските пратеници, кои донесоа досие од 40 страници од движењето предводено од граѓаните наречено „Стоп за операцијата Сорос“ (СОС), мобилизирано за „десоросификација“ на Македонија. СОС соопшти дека САД го финансирале македонскиот превод на екстремно левиот прирачник на Саул Алински „Правила за радикалите“, прирачник за тактики за субверзија што нуди директни совети за радикални улични протести. Во 2014 година, Фондацијата Отворено општество-Македонија го промовираше своето објавување и дистрибуција на настан со пренос во живо во Скопје, главниот град на земјата.
Judicial Watch се сомневаше дека таквото мешање во македонските внатрешни политички работи потенцијално ја прекршува Виенската конвенција за дипломатски односи, меѓународен договор од 1961 година, кој ја поставува рамката за дипломатските односи меѓу независните нации.
Во 2019 година, по налог на Конгресот, Канцеларијата за отчетност на Владата (ГАО) објави извештај за ревизијата на активностите на УСАИД во Македонија, вклучувајќи го и финансирањето на операциите на Фондацијата Отворено општество. ГАО откри дека речиси 5 милиони долари, всушност, биле дадени на Фондацијата отворено општество – Македонија „за помош за демократијата“ и дека Институтот за менаџмент Исток-Запад добил 3,7 милиони американски долари за да поттикне „политичка конкуренција“ и да ги зајакне „независните медиуми“.
Интервенцијата не е ограничена само на Македонија; Сорос има документирана историја на алармантни субверзивни активности во овој нестабилен регион.
Според истрагата на Judicial Watch, високи претставници на Сорос во Романија соработувале со американскиот Стејт департмент во „Отворено владино партнерство“ заеднички финансирано од Фондацијата Отворено општество и УСАИД.
На 16 септември 2016 година, високиот програмски дизајнер на Бирото за образовни и културни работи на Стејт департментот (ЕЦА), Џенрин Вецлер, испрати е-пошта во која објави дека истакнат говорник на конференцискиот повик за Отворено владино партнерство ќе биде долгогодишниот службеник на Фондацијата Сорос, Овидиу Воику, извршен директор на Романската Фондација Отворено, наречена „Инбас-финти“невладината организација.
На 19 април 2016 година, Вецлер му испрати е-пошта на службеникот на романската канцеларка и на учесникот во Отвореното владино партнерство, Раду Пучиу, за средба со „колега од Отворено општество од Романија“ во врска со можноста Романија да се вклучи во програми за отворени образовни ресурси (ООР).
На 13 октомври 2016 година, функционерот на американскиот Стејт департмент Ричард Силвер состави резимеа на важни романски вести за американската амбасада во Букурешт, вклучително и аналитички коментар во врска со напис во весник во кој се дискутира за предлогот на романските политичари да им се забрани на членовите на невладината организација Сорос да извршуваат јавни функции. Коментарот го бранеше Сорос и неговата работа во Романија.
Од 1990 година, Фондацијата на Сорос за отворено општество беше еден од водечките донатори во Романија и другите поранешни комунистички земји, финансирајќи социолошки истражувања, образование, социјална инклузија, добро владеење, граѓанска култура и интегрирана интервенција во заедницата. Највлијателните романски невладини организации, како и политичари, научници и други играчи кои имаа стипендии во странство, имаа корист од неговото финансирање. Во текот на изминатите 26 години, серија политички партии, главно ПСД и нејзините политички сојузници, ги обвинија невладините организации, интелектуалците и културните личности за ерозијата на романската економија, територијалната автономија, јавниот ред или здравјето на населението. Независните аналитичари предупредија на опасноста од таквата порака да создаде општествени промени и да ја врати Романија назад на комунистичките практики.
Тој ден, Силвер ги циркулираше истите резимеа на вестите, но анализата содржеше дополнителен материјал кој беше уреден како доверлив.
Откако покрена тужба за ПДИ, Judicial Watch дојде до досиеја на американскиот Стејт департмент кои покажуваат дека Сорос исто така интервенирал во Албанија под покровителство на УСАИД.
Со финансирање на УСАИД, Фондацијата Отворено општество-Албанија (ФОСА) го подготви Стратешкиот документ за реформа на албанското правосудство, кој наводно имал за цел да и даде на социјалистичката влада поголема контрола врз судството.
Во 2016 година, УСАИД започна со финансирање на петгодишната кампања „Правда за сите“ од 9 милиони долари во Албанија, која Институтот за менаџмент Исток-Запад (се сеќавате ли на нив?) ја надгледуваше со цел да го промени судскиот систем на земјата и да ги имплементира „судските стандарди“ што тие ги сметаа за соодветни.
Објавените податоци вклучуваат меморандум од април 2016 година во кој се наведува дека Амбасадата на САД во Тирана спонзорирала истражување „заедно со Фондацијата Отворено општество за Албанија“ за мерење на „знаењето, поддршката и очекувањата за реформите во правосудството“. Оваа анкета на Сорос објави дека 91 процент од испитаниците или „целосно ја поддржуваат“ или „донекаде ја поддржуваат“ потребата од реформи во правосудството.
Некласифициран документ на американскиот Стејт департмент од февруари 2017 година покажа дека Одделот за односи со јавноста на американската амбасада ко-спонзорирал втора студија со Фондацијата Отворено општество за да ги процени „ставовите кон напорите за реформи во судството“. Трошоците беа наведени во потсекцијата „Споделување на трошоците“.
Тоа не е се. Овој записник „Ангажман со Фондацијата Отворено општество за Албанија“, исто така, откри дека американскиот Стејт департмент и дозволил на организацијата на Сорос директен придонес во процесот на ревизија на грантот и како средствата од американските даночни обврзници биле доделени на Албанија: „Како еден од главните даватели на помош во Албанија, претставниците на Фондацијата Отворено општество често се бара да учествуваат во техничкиот преглед на фондот. Со други зборови, персоналот на Сорос беше поканет да ги оценува апликациите за грант поднесени до Стејт департментот на САД.
Доналд Лу, тогашниот американски амбасадор во Албанија и под администрацијата на Обама, беше тесно поврзан со Сорос. Додека беше на власт, Лу беше опишан во американските медиуми како „движечка сила зад реформите во правосудството во Албанија“.
Во тоа време, портпаролот на Фондацијата Отворено општество изјави за Фокс њуз дека тие администрираат само „мала количина [од]“ американска помош. Секогаш кога УСАИД избира ентитет Отворено општество за администрирање на средствата на УСАИД, тоа е затоа што „имаме репутација за транспарентност, ефикасност и професионалност“, рече портпаролот.
За прашањето за политичките активности во Албанија, Фондацијата Отворено општество соопшти дека во Вашингтон со децении постои „широка двопартиска спогодба“ во врска со „потребата да се промовираат демократијата и човековите права во странство“. Фондацијата Отворено општество и американската влада едноставно „споделуваат интерес да и помагаат на Албанија и на другите земји со слична положба во транзицијата од комунизам во демократија и во промовирањето независно судство“, според организацијата на Сорос.
Минатата недела, Фондацијата Отворено општество објави соопштение за печатот во кое тврди дека наводите – обвинувајќи го грантот основан од Сорос за примање средства од УСАИД или насочување финансирање на американската владина агенција.
„Отворено општество е приватна фондација која ги поставува сопствените приоритети, носи сопствени одлуки за финансирање и користи сопствени средства. „Ние соработуваме со широк опсег на финансиери кога се усогласуваат приоритетите, вклучително и други филантропии, влади и мултилатерални развојни агенции“, се вели во соопштението. „Отворено општество е гордо што стои како сојузник со заедниците ширум светот во нивните борби за права и правда. Ние сме транспарентни за нашите вредности и работа“.
Наводите се дел од „поширок напор за поткопување на меѓународната развојна работа и делегитимирање на независното финансирање на граѓанските организации ширум светот“, инсистираше Фондацијата Отворено општество.
Квартален извештај за успешноста – од декември 1993 година – покажа дека односот на империјата на Сорос со УСАИД е со децении наназад. На 19 ноември 1993 година, фондациите на Сорос потпишаа договор за соработка на УСАИД за обука на флота од поединци низ различни источноевропски земји. Наводната програма „Обука за менаџмент“ нудеше на работа и академска настава во областа на јавната администрација, бизнис менаџмент, телекомуникациите, влијанието врз животната средина и финансиите на „професионалци“ од Полска, Бугарија, Романија, Естонија и Словачка.
Во сите пет земји рекламирањето започна „веднаш“, привлекувајќи неколку стотици апликации. Во САД, вработените во Сорос се запознаа со процедурите на УСАИД и почнаа да регрутираат компании домаќини. Според евалуацијата на програмата, „сите цели беа исполнети“.
Comments are closed for this post.