Мирослав Чиро Блажевиќ ги растажи сите кои го сакаат и почитуваат со емотивна објава на социјалната мрежа Фејсбук.

Легендарниот Чиро има 87 години и моментално се лекува од тешка болест, а зборовите кои ги сподели со оние кои се уште го следат и почитуваат беа доста емотивни.

Познатиот фудбалер и тренер откри дека моментално ја чита книгата „Знаци на патот“ од Иво Андриќ, раскажа и зошто му се допаѓа.

– Имено, се борам со постојаната помисла дека моето време помина и дека полека го напуштам овој свет. Моите пријатели, играчите од мојата генерација, сите се погребани одамна. Јас сум единствениот жив. Животот е краток, вели Андриќ во оваа голема книга, а кога ќе погледнам наназад на што постојано ме тера оваа книга, премногу страдав.

Кога ќе го сумирам целиот мој живот, тогаш треба да се затворам во моите четири ѕида и да плачам толку многу што никогаш не престанувам. Ништо во мојот живот не ме заобиколи! Имав два рак, а сега се појави трет. Во моето детство бев толку сиромашен што ги носев гаќите на стап, а подоцна во младоста, кога веќе бев во брак, со сопругата не знаевме дали ќе ручаме или не. Мојот живот беше едноставна искушение и морав да поминам низ сето тоа. Дури и оваа тренерска работа, која може да изгледа поинаку однадвор, не е ништо друго освен многу мало задоволство и многу разочарување…

А мајка ми, која беше светица, и која толку многу веруваше дека ќе успеам во животот и дека ќе станам некој и нешто, не дочека да види како со макотрпна работа конечно направив нешто од себе. Таа умре во времето на мојата најголема беда и многу ми е жал поради тоа бидејќи знам како родител, особено благороден како мајка ми, сака нивното дете да успее. Таа ми остави аманет да се грижам за моите сестри иако бев најмлада, таа беше толку уверена во мојот успех, а јас навистина го правев тоа. Се тешам што го виде одозгора, но да бидам искрен, малку е утеха…

Можеби оваа книга на Андриќ, само ми текна додека го пишувам ова, не е премногу тешка за на плажа само поради големиот број страници, но содржината може да биде малку полесна за овие топли денови, од кои некои не водат до такви размислувања, но дефинитивно ја препорачувам. Можеби не мора да биде препорака за лето, но секако за есен – и за живот – емотивно изјави Ќиро Блажевиќ.