На судењето на Коста  Kецмановиќ и неговите родители  случи злосторството, денеска сведочеа родители на убиени деца.Една од нив е Снежана, мајката на убиениот Андреа Чикиќ.

Адрија ни беше сè, нашата единствена радост. Нашиот живот имаше смисла со него, а сега… Сега сме сами во тишина. Живеевме во дом полн со љубов, се се случуваше во дневната соба, имаше разни интереси.Многу ја сакаше музиката, свиреше на клавир, често навечер само за мене-вели мајката пред судот.

Снежана се пристети на кобниот ден.

– Со сопругот отидовме на училиште, го оставивме Андрија, се поздравивме и продолживме со работата. Еден детаљ е важен, ми рече да го разбудам наутро, затоа што не смее да доцни на часот по  историја. Кога стигнав на работа, сопругот ми се јави да ме праша дали знам што се случило! Се обидов да им се јавам на сите, а потоа го соблеков палтото и и реков на медицинската сестра од ординацијата каде што работам дека морам да одам.

Тогаш започнала нивната агонија,

Го планирав неговиот живот, фотографии од неговото раѓање да му дадам свадбен подарок, а потоа се најдов на гробиштата каде што го избирам неговиот вечен дом. Бев на Новите гробишта, кога го видов местото реков „Па, ова е како гробишта“, а потоа отидов во Лешче, кое личеше на парк, па кога ќе треба да изберам вечен дом за мојот син, Јас го избирам оној што личи на парк. Го закопавме во концертен костум и чевли, косата му беше мокра, побарав фен да го исушам и ми рекоа дека го избањале. Кога ќе се сетам на тој ден, не ми дозволија да го видам и бакнам додека беше уште топол – раскажува мајката на Снежана.