Поранешната ракометарка на Кометал Ѓорче Петров Андријана Будимир даде интервју за „Мондо.рс“ во кое говореше за  нејзината кариера во дресот на Југославија и за бомбардирањето на НАТО во Србија. Таа раскажа како изгледало да играш во опасност од бомби во секој момент.

„Беше во средината на бомбардирањето, но за нас како Срби тоа не е ништо ненормално. Не само што се подготвувавме под бомбардирањето, туку мораше да го преминеме мостот до Бешка. Чекавме да поминат воздушните напади, па отидовме во Полска за квалификациите за Светското првенство со автобус 40 часа. Пристигнавме во Полска во 5 часот наутро, а во 1 часот веќе игравме против Португалија. Но, успеавме да се квалификуваме!“

Како им било на родителите

„Нема што никој да те пушти, ние ќе играме за нашата земја. Нема мобилни телефони да те известат каде си, како си. Не можеме сè да кажеме пред камера, но навистина секој што ќе преживее ќе зборува за тоа. Не направивме ништо околу еден месец, сите се распрснавме. Кој успеа да се врати дома, стигна. Ја, бев  сама на Бањица, на 200 метри од противоздушната одбрана… Ова се трауми за цел живот.

Денес, кога грми, кога авион лета да прска комарци, се кријам во бања

Во Данска, седев на ручек сред бел ден и одеднаш се вклучи сирената. Скокнав, ја превртев целата маса, тоа мојот соиграч го сфати во моментот и рече: „Пожарникари, вежбајте, вежбајте!“ Но, кога ја слушам таа сирена… Сепак избегавме од војната во Хрватска, а потоа отидов во Македонија во 2001 година, каде што започна конфликтот… Толку е лесен животот.“

извор Мондо,рс