Сè дури човекот е верен на својата природа, природните науки ќе бидат незамисливи без хуманистичките и општествените, зашто човекот е, во основа, суштество на перцепцијата, а воедно и суштество на праксата. Хуманистичките и општествените науки главно се задржуваат на светот на човекот; но, тоа не значи дека нивните поставки немаат „реална“, практична вредност. Ако на тие науки им забележуваме дека немаат практична вредност, тогаш со еднакво право треба да им забележиме и на природните науки дека немаат естетска вредност, антрополошка посветеност или етичка компонентa”.

Прочитајте ја новата монографија на авторите Петковска, А., Наумова, К., Тодоровска, М. и Саракински, В. (2020) “Иновацијата низ хуманистичките и општествените науки“ во издание на Филозофскиот факултет во Скопје.

https://repository.ukim.mk/handle/20.500.12188/9826